Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Ελπίδα, το φως της Ζωής μας

Η  Ελπίδα άνθισε και πάλι.....


Αγαπημένο μου μπλογκοπαρεάκι!!!
Μετά απο την  ολιγοήμερη σιωπή μου....για τον λόγο που ήδη ξέρετε...
ολοι οσοι με επισκεφθήκατε στην προηγούμενη ανάρτησή μου,
είμαι και πολύ παρούσα στην μπλογκογειτονιά μας,

όπως σας είχα υποσχεθεί.....αν είχα κάποια ευχάριστα νέα για τα
τρία αγγελούδια...!!!

Ναι λοιπόν!!
Τα κορίτσια μας ξεφυγαν τον κίνδυνο , αλλά χωρίς να σημαίνει πως δεν είναι
ακόμη κρίσιμη η κατάστασή τους.
Μα πηγαίνουν βήμα βήμα καλύτερα...
Φαίνεται οι ευχές,οι προσευχές όλων μας και η θετική μας ενέργεια
εισακούσθηκαν ...!!!
Βέβαια , έχουν πολύ αγώνα ακόμη μπροστά τους ...μα όλα θα πάνε
καλά.....μέρα με τη μέρα και καλύτερα....
Θέλω να σας ευχαριστήσω και απο εδώ ολους και όλες σας , 
μέσα απο την ψυχή μου
για την συμπαράσταση , τις ευχές , τις προσευχές σας και την θετική σας
ενέργεια που στείλατε στα κορίτσια μας ....
και βοηθήσαμε ο καθενας με τον τρόπο μας ώστε να ανθίσει το χαμόγελο
και η ελπίδα  στα χείλη μας.. και πάλι.....
μα πάνω απο όλα, στούς γονείς και στις οικογένειες
αυτώ των παιδιών.
Ειλικρινά με συγκινήσατε βαθύτατα ...!!!
γιατί  επιβεβαιώθηκα,
για άλλη μια φορά,
πως είστε κοντά μου , οποτε σας χρειάσθηκα στις λυπες και στις χαρές μου.
Να σας εχει ο Θεός καλά μπλογκοπαρεάκι μου!!!




Η  Ελπίδα όμως φωτίζει ακόμη και την άβυσσο...
Ενα αισιόδοξο μήνυμα, ελπίδας....
Μια καινούργια μέρα αρκεί κάθε πρωί...
Μια καινούργια ελπίδα και πάλι απ'την αρχή...
Υπομονή!!
Πίστη!!
Αγάπη!!!
Ελπίδα!!!
4 λέξεις πόσο σημαντικά συναισθήματα.......
Ας ευχηθούμε όλοι μας αυτά τα  4 κεράκια  να παραμείνουν 
αναμμένα....όποιο κι'αν είναι το τελευταίο κερί,  φτάνει ν'
ανάψει τα υπόλοιπα....,
ενα απο όλα δεν πρέπει να σβήσει ποτέ....


Να εχετε μια όμορφη  , αισιόδοξη και χαμογελαστή
Κυριακή σας εύχομαι απο καρδιάς ,
γλυκό μου μπλογκοπαρεάκι!!!!






Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ.....




 Αγαπημένο μπλογκοπαρεάκι μου!!
Απο προχθές που συναίβει κάποιο τραγικό γεγονός στην πόλη μου,
  ενός
αυτοκινητιστικού δυστυχήματος
 και 3 νεαρά κορίτσια 16  και 17 χρονών ,
εκ των οποίων  το ένα, είναι κόρη
οικογενειακού μας φίλου και φίλης, δίνοντας μάχη να κρατηθούν στην
ζωή...τα λόγια είναι περιττά...
Μόνο ΠΡΟΣΕΥΧΗ  και ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΈΡΓΕΙΑ....!!!!
Εχω μάθει....
πως οτι και να συμβαίνει σήμερα και όσο άσχημο κι'αν φαίνονται τα
πράγματα, η ζωή συνεχίζεται και το αύριο θα είναι καλύτερο...
Δεν εχω σκοπό να ψυχοπλακώσω κανέναν...
Ολα μες την ζωή είναι....
ακριβώς για αυτον τον λόγο...δεν σας απάντησα στην προηγούμενη ανάρτησή μου
στα σχόλια που μου αφήσατε...
Σας ζητώ συγνώμη ...μα η ψυχολογία μου ειναι τέτοια που μου ειναι αδύνατον
να γραψω, να εκφρασθώ.....
Ελπίζω και εύχομαι απο καρδιάς να τα ξαναπούμε σύντομα...
Σας ευχαριστώ!!!









Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Μια σελίδα λευκή.......




Μπλοκοπαρεάκι μου συνεχίζω το ταξίδι με αυτό τον ιδιαίτερο 
τρόπο...
συνεχίζω να φυσάω τη ζωή στα πανιά των άλλων...
Μια σελίδα λευκή πως να φτάσω εκεί...
και τις λέξεις να βρώ να σου πώ;
ποιό σου λείπει και τί;
να σου στείλω....
τι ζητάς στη ζωή για να δώ 
αν θα μπεί σ'ένα φύλλο....

Οι σαϊτες άγγιξαν την ψυχή μου και οι  βαρκούλες
 πλεύσαν στην καρδιά μου.





















































Κι' αν μαθαίνεις την αγάπη 
στα ταξίδια
που θα πάς  μέσα σ' ένα καραβάκι 
μπές και μάθε να αγαπάς...

Καλό σας ταξίδι!!
Καλή ακρόαση!!!
Καλή Εβδομάδα με χαμόγελα
αισιοδοξίας..... μην πτοείστε......!!!