Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Το νησί των συναισθημάτων!!!

Μια φορά κι ένα καιρό,υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.    Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.                                                                                                           Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι επισκευάσαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν. Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. 'Ηθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.                                                                                 Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπρή θαλαμηγό.  Η Αγάπη τον ρωτάει: -" Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;"                                                              -"Όχι, δεν μπορώ"απάντησε ο Πλούτος. Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα".                                                                             Η  Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια απο την Αλαζονεία που επίσης περνούσε απο μπρστά τηςσε ένα πανέμορφο σκάφος.                                                -"Σε παρακαλώ βοήθησέ με"είπε η Αγάπη.                                                               -"Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου"της απάντησε η Αλαζονεία. Η Λύπη ήταν ποιό πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει απο αυτήν βοήθεια.                                                  -"Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου".                                                                       -"Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου"είπε η Λύπη.           Η Ευτυχία πέρασε απο μπροστά απο την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία .Ηταν τόσο ευτυχισμένη ,που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.                                                                                                                      Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.                                                                                 -"Αγάπη ,έλα προς εδώ .Θα σε πάρω εγώ μαζί μου".'Ηταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη απο τέτοια ευγνωμοσύνη που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος πήρε τον δρόμο του. Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που την βοήθησε ρώτησε τη Γνώση: "Γνώση ποιός με βοήθησε;"                                                       "Ο Χρόνος"της απάντησε η Γνώση." Ο Χρόνος;"ρώτησε η Αγάπη."Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;"Τότε η Γνώση χαμογέλασε και  με βαθιά σοφία της είπε:"Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη....(Μάνος Χατζηδάκης) Αφιερωμένο σε όλους μας και κυρίως σε όσους αμφισβητούν την Αγάπη.                                                                                                                                                                                                                                                                                





19 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Συγχρονισμός λοιπόν για μας Μαριάνα, μιας και ασχοληθήκαμε με την αγάπη!

Την οποία εμφανώς σεβόμαστε και εκτιμούμε.

Καλό Σ/Κ :-)

ΑΝΘΗ είπε...

Η αγάπη πορεύεται και δοκιμάζεται στο χρόνο! Άλλωστε, "δεν είναι η αγάπη που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Η αγάπη κάνει αυτό το στριφογύρισμα (του κόσμου) ν'αξίζει τον κόπο." (Franklin P.Jones)

Ανώνυμος είπε...

με ανατρίχιασε το κειμενο και με συγκύνησε ταυτόχρονα..πολυ σωστα λεει ο χατζιδάκης οτι Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη"

πολυ ομορφο
καλησπερα φιλη μου!!

Eva F. είπε...

"Αγάπη"....
Μιά μικρή λέξη αλλά τόσο μεγάλη!
Εγώ πιστεύω ότι η αγάπη κάνει θαύματα!
Όμορφη ιστορία όσες φορές και αν την διαβάσω!

Να είσαι καλά!...και σου εύχομαι πάντα να αγαπάς και να αγαπιέσαι!

Un par de neuronas... είπε...

Αν ζούσαωε εκεί τα συναισθήματα είναι επειδή οι άνθρωποι που έμεναν εκεί αισθάνθηκαν
Μόνοι τους δεν θα μπορούσανε να υπάρχουν ....

Ένα φιλί, αγαπήμενη μου φίλη.

evelina είπε...

Ναι ο χρόνος δοκιμάζει την αγάπη και την κάνει την αγάπη πιο δυνατή...Απο τις πιο ωραίες ιστορίες που διάβασα .Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα

Unknown είπε...

Ωραία ανάρτηση Μάρα..
Και διδακτική.
Καλή σου μέρα και νάσαι καλά..
Κωστής

mar9659 είπε...

Μαζί σου Βάσσια μου....έχω αφερωθεί στη έννοια της αγάπης και την πρεσβεύω όσο μπορώ. Νάχεις μια όμορφη Κυριακή καλή μου!!!

mar9659 είπε...

Ανθή μου συμφωνώ με τα λεγόμενα σου και όσα λέει Franklin P Jones. Και συμπληρώνω πως η αγάπη είναι ένα όνειρο...γεννιέται με ένα βλέμμα....ζεί με ένα χαμόγελο...πεθαίνει με ένα ψέμα... Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα και αγαπησιάρικα!!!

Μαριάνθη είπε...

Πρώτη φορά το διάβασα, πολύ καλό.
Και... η αγάπη στο χρόνο αναδεικνύεται.

mar9659 είπε...

Το περίμενα οτι θα συγκινηθείς και θα αγγίξει την ψυχούλα σου...Στην αγάπη κανείς δεν αντιστέκεται απλά χάνεσαι μέσα της,και εκείνη σου προσφέρει απλόχερα το πέπλο της απόλυτης ευτυχίας!! Καλό σου απόγευμα πληγωμένη μου φίλη!!

mar9659 είπε...

Εύα μου και εγώ το διάβασα και ήθελα τόσο πολύ να το μοιρασθώ μαζί σας...Τελικά η Αγάπη ειναι το ποιό δυνατό συναίσθημα που κάνει την γή να γυρίζει...κάνει την κίνηση αυτή να αξίζει. Και σε εσένα φίλη μου ανταποδίδω τις ευχές σου γιατί ξέρεις να δίνεις πολύ αγάπη γύρω σου!!Σε ευχαριστώ καλή μου!!

mar9659 είπε...

Αγαπημένη μου Βερόνικα όπου κι'αν ζούμε η αγάπη φωλιάζει μέσα στην καρδιά μας... Την αγάπη όσο απλόχερα την σκορπάμε τόσο πολλαπλασιάζεται... Φιλί γλυκό φίλη μου!!

mar9659 είπε...

Ετσι ακριβώς είναι Εβελινάκη μου!!!Και για να διατηρηθεί στο πέρασμα του χρόνου πρέπει να την συντηρούμε...Γιατί είναι σαν τον ανθό ενός λουλουδιού,που αν δεν το ποτίσεις μαρένεται... Καλό σου απόγευμα και Καλή εβδομάδα και σ'εσένα φίλη μου!!!

mar9659 είπε...

Κωστή μου σ'ευχαριστώ και σου εύχομαι να δίνεις και να πέρνεις τόση αγάπη όση και ανθόκηπος της ψυχής σου!! Καλό σου απόγευμα!!

mar9659 είπε...

Συνωνόματί μου έτσι ακριβώς!!Για αυτό λοιπόν τον λόγο να αγάπάμε με την καρδιά μας και με πάθος... Μπορεί να πληγωθούμε,αλλά είναι ο μόνος τρόπος να ζούμε με πληρότητα!!Φιλί γλυκό!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΑΣ:))))))
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟ Η ΑΓΑΠΗ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΧΑΤΖΗ.

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Ανεκτίμητος θησαυρός που όπως σωστά είπες πρέπει σαν άνθος να την συντηρούμε ..αλλιώς θα μαραθεί...Τίποτε δεδομένο λοιπόν ...δύναμη για να διατηρηθεί!!!
τηνν καλησπέρα και την αγάπη μου!!!

Ανώνυμος είπε...

«Ευτυχισμένοι αυτοί που αγαπήθηκαν και δυστυχισμένοι εκείνοι που δεν γνώρισαν ποτέ την αγάπη.»