ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ.wmv

     (Σελ Σιλβερστάιν)

Φίλοι και φίλες τούτη η ανάρτηση είναι  συνέχεια της προηγούμενης  και την αφιερώνω εξαιρετικά στις φίλες marillise, Νηφάλια Μέθη ,στη σιωπηλή κραυγή ή (Ευαισθητούλα)όπως την αποκαλώ εγώ.... διότι το είχα υποσχεθεί....   
μα και σε όλους μας,διότι μέσα στα παραμύθια κρύβονται πολλές αλήθειες και διδαχές...
Να είσθε όλοι-ες καλά  !!!
Σας ευχαριστώ!!!! 

Το κομμάτι που λείπει - The missing piece meets the big O

                                                 Το κομμάτι που λείπει του Σελ Σιλβερστάιν                                                                                                                  Είναι ένα άριστο μάθημα για όσους απο μας δεν είμαστε ολοκληρωμένοι.... Ο μύθος της αναζήτησης και της ολοκλήρωσης . Ολοι μας ψάχνουμε την ολοκλήρωση μέσα απο την αγάπη.....Το ταξίδι είναι πραγματικό,συνάμα μεταφορικό , το τέλος αναμενόμενο, αλλά με μια συγκινητική μεταφορική διάσταση. Την ολοκλήρωση και την αγάπη θα τα βρούμε πρώτα μέσα μας.
                                                                                                                                 Αφορμή αυτής μου της επιλογής σήμερα , ήταν μια συζήτηση που είχα προχθές το βράδυ με μια φίλη μου έφηβη , που μέσα απο τους πολύαριθμους προβληματισμούς της, όπως κάθε παιδί αυτής της ηλικίας, ήταν και ο προβληματισμός και τα ερωτήματα της προσωπικής αναζήτησης της ολοκλήρωσης της σαν άτομο. Προσπάθησα μέσα απο τις εμπειρίες τόσο τις δικών μου εφηβικών μου χρόνων, αλλά και απο την εμπειρία των κοριτσιών μου που πέρασαν απο το στάδιο αυτό, να της δώσω κάποιες συμβουλές που θα της ήταν χρήσιμες για να πορευθεί στην ζωή που ανοίγεται μπροστά της. Να την βλέπατε ρουφούσε κάθε μου λέξη, τόβλεπα στα ματάκια της  και στα ερωτήματά που μου έθεται (καλά τόχω αυτό της μεταδοτικότητας και της ψυχανάλησης... χιχιχι)  Νομίζω πως κάπως γλύκανα και κατεύνασα τις ανασφάλειες της.... τόδα στο προσωπάκι της και στην μεγάλη αγκαλιά  που μούδωσε φεύγοντας ...                                 

Συγκινήθηκα τόσο που της έδωσα και το μαγικό βιβλιαράκι του Σιλβερστάιν που μούχε χαρίσει ο αδελφός μου ,όταν είμουν στην ηλικία της...(το ξέρω φίλοι μου τα δώρα και μάλιστα όταν είναι και βιβλία,δεν δανείζονται ούτε χαρίζονται... μα πιστέψτέ με άξιζε τούτη η προσφορά).                                                                                                      Τώρα δείτε σύμπτωση ...Αργά το ίδιο βράδυ προς το ξημέρωμα , πηγαίνοντας στο Facebook στα μηνύματα μου είχα και τούτο το βιντεάκι απο την φίλη μου Marikaiti Vallindra που όπως μας έλεγε ήθελε να μοιρασθεί μαζί μας....και την οποία ευχαρίστησα και της ανακοίνωσα πως θα το μοιρασθώ μαζί σας.... Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο!!!!
 Καλή μας Εβδομάδα!!!!!

Για Βάστα.........

Ενα γράμμα  έκπληξη  και ένα τραγούδι με τίτλο ''Για Βάστα" απο την κόρη μου Λένα !!!                                                               

       Πρίν λίγες μέρες  είχα τα γενέθλια μου ,είπα   να κάνω ένα γλυκάκι έτσι για το καλό...να κεράσω   οποιος θα με επισκεφθόταν εκείνη την μέρα... Οπως έψαχνα λοιπόν στο τετράδιο των συνταγών μου, εν διάμεσα σε μια σελίδα βρίσκω τούτο το γράμμα της εικόνας. Ηταν μια υπέροχη και σγκινητική έκπληξη, διότι δεν το ήξερα ... Θα τόχε βάλει μάλλον το πάσχα που ήρθε ,διότι μένει  στην Πάτρα . Καθότι  πτυχιούχος Θεατρολόγος παν. Πατρών και άνεργη, εδώ και ενα χρόνο προσπαθεί να βρεί δουλειά πάνω  στο αντικείμενό  της μα του κάκου...(Τι προτότυπο θα μου πείτε...Ο.Κ.το ξέρω) .  Καλά καλά δεν σας κουράζω άλλο  με την φλυαρία μου, σας το παρουσιάζω, μιας και δεν γίνεται να το μεγενθύνω  άλλο....                                                                                                      Αρχίζει έτσι...                                                                                                                Για Βάστα...μανουλίτσα μου. Σου έγραψα ένα τραγούδι που μου άρεσε, να πάρεις λίγη δύναμη(;) Νομίζω σου αρέσουν κάτι τέτοια λογάκια στο χαρτί. Ξεκίνα κι εσύ να γράφεις τώρα που έχεις και τα μέσα.....(Η/Υ) και θα δείς οτι θα φύγει μεγάλο  βάρος απο πάνω σου, οταν δεν αισθάνεσαι πολύ καλά..το ξέρεις άλλωστε γιατί γράφεις μια ζωή.. Να θυμάσαι οτι ο πόνος και ο φόβος είναι κάποιες φορές που μας τραβάνε και μας αδειάζουν σε μια σκοτεινή τρύπα.  Βαραίνει απο πάνω μας το σκοτάδι και μας εμποδίζει να κάνουμε την απαραίτητη κίνηση που θα μας ωθήσει να το τινάξουμε απο πάνω μας,  να βγούμε έξω απο αυτό και να ξαναρχίσουμε να λάμπουμε στο φώς.                                                                        Το "θέλω" μας,δεν θα μας δώσει την λύση των προβλημάτων μας.....αλλά είναι αρκετό για μια ώθηση που χρειαζόμαστε.
Φιλάκια!  Σας αγαπάω και τους δυό σας πολύ και να θυμάσθαι:

ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ"ΘΕΛΩ"ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ  
και συνεχίζει με το τραγούδι:  
                             "ΓΙΑ ΒΑΣΤΑ"                                                           "Ακολουθήστε με εκει που οπλίζεται η φωνή εκεί που το όνειρο μας καλεί              στα πρόσωπα που κρύβονται είμαστε εμείς μοναδικό τραγούδι της ζωής της ελπίδας

Υπάρχει μια φωνή,υπάρχει μια κραυγή που σπάει τη σιγή
που μένει ζωντανή ακούω μια φωνή,ακούω μια κραυγή που σαν αρχίζει να ηχεί  ραγίζει όλη η γή
Φτάνει πια στο ψέμα, στη λήθη
Φτάνει πια στο έγκλημα,στο θάνατο
Φτάνει πιά,θέλω μια ανάσα της ινδιάνικης γής
Φτάνει πιά! 
Εκεί που το Εγώ γίνεται Εμείς 
Ακουλουθήστε με εκεί όπου η νύχτα γίνεται αυγή.
Ο λόγος που τσακίζει τη σιωπή
Ο σεβασμός της ανθρώπινης ύπαρξης
Το αστέρι της νέας εποχής,της νέας ζωής
Της ελέύθερης ζωή."
(Σ'ευχαριστώ καρδιά μου!! Σ'ευχαριστώ κόρη μου!!!)                            
                 

Ναί έχω γενέθλια....!!!

Τί ωραιότερο απο το να ξυπνάς και να βρίσκεις τις ευχές των φίλων και αγαπημένων  σου ανθρώπων, σε κινητό ,email , facebook κ.λ.π. να χαμογελούν γλυκά και να σου εύχονται...  Για  αυτό τον λόγο λοιπόν  δεν κρατήθηκα να μην  ευχηθώ στον εαυτό μου, μέσα απο το blog μου. Ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε  να το φωνάζω...(ούτε καν να το ψυθιρίζω..) γιατί είμαι πλέον μια πιστοποιημένη "μεσήλιξ" όπως πειραχτικά με φωνάζουν κάποιοι φίλοι... μα δεν έχει σημασία, δεν το βάζω κάτω το παν είναι πως νιώθω φίλοι μου αγαπημένοι. Κατά βάθος βάθος, μένουμε πάντα παιδιά.....                                                                                Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως η ζωή είναι μικρή και περνά τόσο γρήγορα,είναι  τόσα πολλά αυτά που θέλουμε να κάνουμε αλλά τα αφήνουμε για αύριο.....             Ενα αύριο που γίνετε χθές πρίν προλάβουμε να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια μας...      Anyway....μη σας πρήζω άλλο και εσάς.                                                                    Χρόνια μου πολλά και καλή συνέχεια.. Περάστε για ένα ποτάκι..... Σας ευχαριστώ πολύ πολύ μπλοκοπαρείτσα μου!!!!!                                                                   

η φωτεινη πλευρα της ζωης!!

Λόγω έλλειψης χρόνου και όχι βαρεμάρας.... σας αφιερώνω αυτό το βιντεάκι με όλη μου την αγάπη !!!! Νά έχετε μια χαρούμενη Κυριακή και μια ποιό αισιόδοξη εβδομάδα!!                                                                                                         Μού  το στειλε η φίλη μου Ηώ σε άλλη έκδοση  με ακόμη ποιό πολλά χαμόγελα...Ευχαριστούμε Ηώ!!! απολαύστετο!!!         http://www.youtube.com/watch?v=LxQgXgS5G3chttp://www.youtube.com/watch?v=LxQgXg